Iedereen heeft een lampje op de helm en staat trappelend van ongeduld staan ze in het startvlak....Er wordt afgeteld... KNAL! ... en ze kunnen vertrekken! Halverwege het 2e rondje van de dames wordt het goed licht. Prachtig om de zon te zien opkomen en het de schaatsen op het ijs te horen. Bij iedere doorkomst worden de schaatsers omgeroepen, de finish wordt gefilmd en de verzorgingspost staat klaar zodat er meteen aangevallen kan worden. Het bleef lange tijd bewolkt, tot ongeveer 11 uur. Vanaf dat moment begint de zon flik te schijnen en de toplaag van het ijs wordt dramatisch slecht. Ploeteren! De een na laatse ronde (van Monique en Maike) was het ijs wat zwaarder, maar nog te doen. Om 12 uur werd het ijs nog hoppeliger en bobbeliger, een ronde werd 1,5 uur klunen, ijzers zakten diep in de prut. Na die ronde had Monique 100 km aangetikt en Maike zat al op 125 km! Jammer, maar steeds meer mensen sneuvelden. Monique en Maike stoppen. En Nikee gaat door (dat is een enorme taaie) tot het bittere einde!
Monique en Nikee reden deze tocht voor Kika. Samen haalden zij bijna 4000 euro op voor dit goede doel. KiKa financiert belangrijk onderzoek naar kinderkanker, met als doel de genezingskans te verhogen en behandelingen minder zwaar te maken. Maike schaatste voor de ClinicClowns, daarmee haalde ze ruim 2300 euro op, en deed een poging 200 te schaatsen, zodat zij ieder kind dat in het ziekenhuis ligt een lach kunnen bezorgen die het nodig heeft.
